سال 90

عزیز دلم شایانم سلام

امروز 6 روز مونده که سال جدید بیاد و تو هم بشی سه ماهه

عزیزم سال90 برای ما پره از خاطراتی که بیشترش مربوط به تو می شه و داره با همه سختی ها و خوشیها و استرس هاش تموم می شه.

از اوایل سال که متوجه شدم تو رو توی دلم دارم و خدا تو رو برای ما فرستاده که اون لحظه رو هیچ وقت یادم نمی ره

وقتی اولین بار تو رو توی مانیتور دکتر دیدم که اندازه یه لوبیا بودی و چقدر هیجان داشتم

صدای قلبت که حس بودنت رو با تمام وجود به من می داد

وقتی که فهمیدم گل پسری و قیافه بابا امید که پشت درمنتظر بود و از دور اشاره می کرد که چیه؟

اولین باری که دست قشنگتو توی مانیتور دیدم که بر خلاف الان که همش مشت می کنی بازه باز بود

شبه قبل از عمل و خاطرات اون شب ویه خانوم مهربون که همش بهم سر می زد و دختری که کلی با هم حرف زدیم وشاید دیگه نبینمش و فردای اون روز فهمیدم که حاملگیش پوچ بوده وصبح  وقتی که داشتم می رفتم اتاق عمل. چه حسه عجیبی بود یه انتظار آمیخته با ترس.

اولین بار که تو رو دیدم یه فرشته کنارم .یه حس غیر قابل وصف. یک روز دور ازاین دنیا توی یه عالمه دیگه خیلی عجیب

از روز اول تولدت که شیر نمی خوردی و...وگریه هامو و صدای پر از اضطراب امید که هیچ وقت نشنیده بودم و یه ماه سخت که نمی خوام به یادشون  بیارم

و الان که هر روز زندگیمون با وجودت و کارات  یه رنگ و بوی دیگه داره . سال 90 که توش تو به زندگی دو نفره ما وارد شدی برای ما قشنگترین سال زندگیمون بوده و خواهد بود.ممنون از خدا به خاطر تو و همه نعمتهاش و داده و ندادش و ممنون از امیدم به خاطره اینکه این یه سال کنارم بود و کمکم کرد و منو با همه خوبیهام و شاید یه وقتایی یه اپسیلون کوچولو بازم خوبیهام تحمل کرد. امیدوارم سال 91 به یاری خدا برای همه سال خوب و خوش و سرشار از موفقیت و شادی و سلامتی باشه